登dēng北běi極jí臺(tái)tái--李lǐ鍇kǎi
含hán睇dì高gāo城chéng接jiē渺miǎo茫máng，，饑jī烏wū飛fēi噪zào古gǔ臺(tái)tái荒huāng。。沙shā連lián秋qiū水shuǐ寒hán皋gāo迥jiǒng，，山shān擁yōng晴qíng云yún落luò日rì黃huáng。。
邊biān塞sāi關(guān)guān心xīn雙shuāng寶bǎo劍jiàn，，親qīn朋péng滿mǎn目mù一yī空kōng囊náng。。廿niàn年nián不bù偶ǒu伶líng俜pīng影yǐng，，賓bīn戲xì真zhēn難nán答dá省shěng郎láng。。
登北極臺(tái)。清代。李鍇。 含睇高城接渺茫，饑烏飛噪古臺(tái)荒。沙連秋水寒皋迥，山擁晴云落日黃。邊塞關(guān)心雙寶劍，親朋滿目一空囊。廿年不偶伶俜影，賓戲真難答省郎。