經(jīng)jīng古gǔ寺sì--李lǐ中zhōng
殿diàn宇yǔ半bàn隳huī摧cuī，，門mén臨lín野yě水shuǐ開kāi。。云yún凝níng何hé代dài樹shù，，草cǎo蔽bì此cǐ時(shí)shí臺(tái)tái。。
繞rào塔tǎ堆duī黃huáng葉yè，，沿yán階jiē積jī綠lǜ苔tái。。踟chí躕chú日rì將jiāng暮mù，，棲qī鳥niǎo入rù巢cháo來(lái)lái。。
經(jīng)古寺。唐代。李中。 殿宇半隳摧，門臨野水開。云凝何代樹，草蔽此時(shí)臺(tái)。繞塔堆黃葉，沿階積綠苔。踟躕日將暮，棲鳥入巢來(lái)。