春chūn臺(tái)tái--劉liú駕jià
臺(tái)tái上shàng樹shù陰yīn合hé，，臺(tái)tái前qián流liú水shuǐ多duō。。青qīng春chūn不bù出chū門mén，，坐zuò見jiàn野yě田tián花huā。。誰shuí能néng學(xué)xué公gōng子zi，，走zǒu馬mǎ逐zhú香xiāng車chē。。六liù街jiē塵chén滿mǎn衣yī，，鼓gǔ絕jué方fāng還hái家jiā。。
春臺(tái)。唐代。劉駕。 臺(tái)上樹陰合，臺(tái)前流水多。青春不出門，坐見野田花。誰能學(xué)公子，走馬逐香車。六街塵滿衣，鼓絕方還家。