送sòng人rén還hái會(huì)huì稽jī--胡hú應(yīng)yīng麟lín
夕xī陽(yáng)yáng行xíng色sè悵chàng孤gū蓬péng，，大dà海hǎi家jiā林lín掛guà樹(shù)shù叢cóng。。芳fāng草cǎo不bù堪kān吳wú塞sāi綠lǜ，，飛fēi花huā猶yóu戀liàn越yuè臺(tái)tái紅hóng。。
相xiāng看kàn游yóu子zi悲bēi春chūn盡jǐn，，何hé限xiàn才cái人rén泣qì路lù窮qióng。。明míng到dào錢(qián)qián塘táng潮cháo落luò后hòu，，書(shū)shū郵yóu頻pín寄jì北běi來(lái)lái鴻hóng。。
送人還會(huì)稽。明代。胡應(yīng)麟。 夕陽(yáng)行色悵孤蓬，大海家林掛樹(shù)叢。芳草不堪吳塞綠，飛花猶戀越臺(tái)紅。相看游子悲春盡，何限才人泣路窮。明到錢(qián)塘潮落后，書(shū)郵頻寄北來(lái)鴻。